Η «ΣΥΝΥΠΑΡΞΙΣ - Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων» αποτελεί τον φορέα της Εκκλησίας της Ελλάδος που για πάνω από 40 χρόνια παρέχει στήριξη σε παλιννοστούντες, μετανάστες και πρόσφυγες, αρχικά μέσω υπηρεσιών της Ιεράς Συνόδου (Κέντρο Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων και Μεταναστών, Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων) και από το 2012 με τη νομική μορφή της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με την επωνυμία «Κέντρο Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων Μεταναστών- Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων». Στις 2/3/2021 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος κατόπιν προτάσεως της Διοικούσας Επιτροπής του φορέα, ενέκρινε την αλλαγή του ονόματος σε “ΣΥΝΥΠΑΡΞΙΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ”. Ο φορέας διοικείται από πενταμελή Διοικούσα Επιτροπή, την οποία ορίζει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι βασικοί στόχοι το�... Διαβάστε περισσότερα.

[ Η φωτοαναστατική αυτή έκδοση έγινε με χορηγία του κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΡΑΒΟΠΟΔΗ, στη μνήμη των γονέων του Τάκη (Παναγιώτη) Στραβοπόδη (1926-2016) και Αντωνίας Στραβοπόδη το γένος Δημητρίου Βούρτση (1931-2022)] ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Το βιβλίο αυτό αποτυπώνει ένα κομμάτι της σύγχρονης Ιστορίας, και είναι επικεντρωμένο στην Ζάκυνθο μιας τραγικής εποχής, αφού τραγικός και μόνο μπορεί να χαρακτηρισθεί ένας Εμφύλιος Πόλεμος, ασχέτως αιτίων, αποτελεσμάτων και του ποιος είχε δίκιο και ποιος όχι. Και το σύγχρονο ελληνικό κράτος δυστύχησε να έχει τρεις εμφύλιους πολέμους, τους δύο μεσούσης της Επανάστασης του 1821 και με τους τούρκους να προελαύνουν στην Πελοπόννησο. Δεδομένου ότι στο βιβλίο αυτό τα γεγονότα καταγράφονται πολύ κοντά στο χρόνο κατά τον οποίο διαδραματίσθηκαν,  θα λέγαμε πως μάλλον πρόκειται για ένα Χρονικό. Η Ιστο�... Διαβάστε περισσότερα.

Στη δεύτερη ποιητική συλλογή του, με τίτλο Όταν οι τίγρεις καπνίζουν, ο έφηβος Θωμάγγελος-Κάρλος Πρασσάς, ποιητής εξ απαλών ονύχων –αφού ξεκίνησε να γράφει ποιήματα όταν πήγαινε ακόμη στο Νηπιαγωγείο– αναμετριέται με τον ντανταϊσμό και τον σουρεαλισμό αλλά και τον σκληρό ρεαλισμό, ίσως ανοίκειο για την ηλικία του. Στα εξήντα δύο πεζοποιήματά του, μας μιλάει για την υπακοή στην εξουσία κάθε μορφής, για τα μουχλιασμένα μυαλά, τους μικρούς θεούς, τη μοναξιά, τη χαύνωση, τη μακάρια σκλαβιά των ανθρώπων, όπως βλέπουμε και στους παρακάτω στίχους: Μας ταΐζουν, τελικά, καλά εδώ στο Εκτροφείο. Με τα καλύτερα, άριστης ποιότητας υλικά. Αυξάνονται διαρκώς οι στρώσεις του λίπους μας. Κατά συρροή οι ανακοπές συναισθημάτων. Και μας ποτίζουν με σύριγγες προόδου. ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ο Θωμάγγελος Κάρλος Πρασσάς... Διαβάστε περισσότερα.

Ο Γιώργος Κομετζής, ο Γιωργής, κρατούμενος των Γερμανών, μεταφέρεται στα στρατόπεδα της Γερμανίας, όπου βιώνει την Ναζιστική θηριωδία και την ανθρώπινη κτηνωδία. Μοναδικός στόχος η επιβίωση. Ο Μιχάλης Αντωνίου, ο Φοιτητής, αντάρτης στα βουνά της Μακεδονίας, αγωνίζεται για την λευτεριά της πατρίδας του. Ζει το όνειρό του, το οποίο θολώνει πολλές φορές, από εξελίξεις, καταστάσεις και συμπεριφορές, έξω απ’ τα δικά του μέτρα, σκέψεις και επιθυμίες. Οι δυο φίλοι, μέσα από διαφορετικά βιώματα, καταλαβαίνουν πολύ καλά, ότι ο δρόμος για την λύτρωση είναι δύσκολος, απρόβλεπτος, επικίνδυνος, αβέβαιος. Ερωτήματα προκύπτουν και αμφιβολίες παρουσιάζονται. Συνεχίζουν τον αγώνα και την προσπάθεια, ακόμα και όταν ξέρουν, ότι το τέλος δεν θα είναι αυτό που θέλουν. Σκέφτονται και επιθυμούν μια αντάμωση σε άλλες συνθήκες. ... Διαβάστε περισσότερα.