GameNow WP Theme

DarkLight
ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ: Τα κατά του κλήρου

ΑΠΟΚΤΗΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ 30% ΕΚΠΤΩΣΗ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ: www.politeia.gr

Τα χωρία της «Ελληνικής Νομαρχίας», θεμελιώδους βιβλίου του Ελληνισμού, που κυκλοφόρησε παράνομα στην Ιταλία το 1806, όπου περιγράφεται η συμπεριφορά του κλήρου στην Τουρκοκρατία, ο οποίος μαζί με τους Κοτζαμπάσηδες εκμεταλλευόταν το σκλαβωμένο Γένος, και που κατά τον συγγραφέα «η σημερινή αθλία κατάστασις του ελληνικού ιερατείου είναι η πρώτη αιτία οπού αργοπορεί την απελευθέρωσιν της Ελλάδος».

Το βιβλίο κυκλοφόρησε με το ψευδώνυμο «Ανώνυμος ο Έλλην». Μέχρι σήμερα η επιστημονική έρευνα δεν έχει αποδείξει ποιος είναι ο συγγραφέας του. Ο πιθανότερος είναι ο Αδαμάντιος Κοραής.

Κατά τον «Ανώνυμο τον Έλληνα» δεν ήταν αρκετό, προκειμένου να κερδίσουν την Ελευθερία τους και να συστήσουν στη συνέχεια ένα ευνομούμενο ελληνικό κράτος, να επαναστατήσουν οι ομοεθνείς του κατά των Τούρκων, αλλά και κατά των εσωτερικών εχθρών του Γένους και της ευνομίας, δηλαδή των κοτζαμπάσηδων και του κλήρου.

Είναι άξιο προσοχής ότι στην σύγχρονη ιστορία έχει περάσει η αντίθετη εκτίμηση, τόσο όσον αφορά στη συμβολή του κλήρου στην ανακούφιση και στην αφύπνιση του σκλαβωμένου Έθνους, όσο και στον ξεσηκωμό του.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

[…] ποιος από αυτούς δεν λατρεύει δύο και τρεις αρχόντισσας με άκραν αναισχυντίαν και σχεδόν φανερά; ‘Ο νύν άρχιερεύς τών ‘Ιωαννίνων είναι μοιχός καί άρσενοκοίτης, χωρίς τήν παραμικράν συστολήν.

[…] Εγώ είδα πολλάκις ένα άρχιεπίσκοπον είς τήν μέσην τής λειτουργίας, νά ύβρίζη, νά άναθεματίζη, καί νά δέρνη όχι όλίγας φοράς τους παπάδες, καί ώς έπί τό πλείστον τούς διακόνους.

[…] Ο θάνατος κανενός Αρχιεπισκόπου αποδεικνύει φανερώτατα τον βρωμερόν χαρακτήρα τής Συνόδου. Επειδή τότε γεννάται εν μίσος αναμεταξύ των, μεταχειριζόμενος καθείς κάθε ουτιδανώτερον μέσον, όπου δυνηθή, δια να αποκτήσει εκείνην την επαρχίαν, το οποίον ακολουθεί εις όποιον δώση περισσότερα χρήματα.

[…] Η Σύνοδος αγοράζει τον πατριαρχικό θρόνο από τον οθωμανικό αντιβασιλέα δια μίαν μεγάλη ποσότητα χρημάτων, έπειτα τον πωλεί ούτινος της δώσει περισσότερο κέρδος, και τον αγοραστή τον ονομάζει πατριάρχη. Αυτός, λοιπόν, δια να ξαναλάβει τα όσα εδανείσθη δια την αγορά του θρόνου, πωλεί τις επαρχίες, στις αρχιεπισκοπές, ούτινος δώσει περισσοτέραν ποσότητα, και ούτως σχηματίζει τους αρχιεπισκόπους, οι οποίοι πωλώσει και αυτοί εις άλλους τας επισκοπάς των. Οι δε επίσκοποι τας πωλώσει των χριστιανών, δηλαδή γυμνώνουσι τον λαό, δια να εβγάλωσι τα όσα εξώδευσαν.

[…] Πώς άραγε ζώσιν αυτοί οι αρχιεπίσκοποι εις τας μητροπόλεις των και ποίαι εισίν αι αρεταί των; Τρώγωσι και πίνωσι ως χοίροι. Κοιμώνται δεκατέσσαρας ώρας την νυκτα και δύο ώρας μετά το μεσημέρι. Λειτουργούσι δύο φοράς τον χρόνο και όταν δεν τρώγωσι, δεν πίνωσι, και δεν κοιμώνται, τότε κατεργάζονται τα πλέον αναίσχυντα έργα, όπου τινάς ημπορεί να στοχασθεί. Και ούτως εις τον βόρβορο της αμαρτίας και εις την ιδίαν ακρασίαν θησαυρίζουσι χρήματα, και οι αναστεναγμοί του λαού είναι προς αυτούς τόσοι ζέφυρες.

[…] Αυτοί, λοιπόν, περιφέρονται εις όλα τα χωρία της επισκοπής και με άκραν ασπλαγχνία εκδύουσι τους πολλά αθώους χωριάτας, και μάλιστα τας γυναίκας. Όταν δεν τοις ευρίσκουσι χρήματα, τότε τίνος αρπάζουσι εν φόρεμα, τίνος εν εργαλείο της γεωργικής, τίνος εν στολίδι της γυναίκας του, και φθάνουν να τους παίρνουν ως και τα δοχεία των φαγητών. Από άλλους πάλιν λαμβάνουν τόσα κιλά σιτάρι, τόσο κρασί. Με ένα λόγο τους γυμνώνουν και έπειτα τους ευλογούν και φεύγουν.

[…] Μετά των Επισκόπων, λοιπόν, έρχονται εκείνοι οι πρωτοσύγκελλοι, οι αρχιμανδρίτες και οι πνευματικοί, οι οποίοι στέλλονται από τα μοναστήρια με κάποιας πανταχούσας. Παρουσιάζονται εις τον αρχιερέα και αγοράζουν παρ’ αυτού την άδειαν του κλεψίματος και έπειτα, με άκρα αυθάδεια, αρχινούσιν από σπίτι εις σπίτι, να ζητούσιν ελεημοσύνη και εκδύουσιν εξόχως τας γυναίκας, όσον ημπορούσι.

Αυτοί έχουσιν έν κιβωτίδιον γεμάτον από ανθρώπινα κόκκαλα και κρανία ακέραια, τα οποία ασημώνοσι, και έπειτα ονοματίζουσιν, άλλα μεν του Αγίου Χαραλάμπους και άλλα του Αγίου Γρηγορίου. Εν ενί λόγω δεν αφήνουν άγιον, χωρίς να έχουν μέρος από τα κόκκαλά του. Οι περισσότεροι από αυτούς του κοκκαλοπωλητάς εξέρχονται από το όρος του ΄Αθους, οπού ονομάζουν ΄Αγιον Όρος, εις το οποίον ευρίσκεται η πηγή αυτών των καλογήρων.

[…] Οι ιεροκήρυκες, οι ψευδοκήρυκες: « Ο Θεός, αδελφοί, μας έδωσε την τυραννίαν έξ αμαρτιών μας, ..την υποφέρωμεν ..χωρίς γογγυσμόν,.. ..«όν αγαπά Κύριος παιδεύει».

Δεν καταλαμβάνετε, ανόητοι ότι το «παιδεύω», εις την ελληνικήν γλώσσαν εννοεί πότε μεν το «διδάσκω», ποτέ δε το «τιμωρώ». Και ούτος ο πατήρ, επειδή αγαπά τον υιόν του, τον διδάσκει, ήτοι τον παιδεύει…

…και λέγετε: «Αγαπητοί ο Θεός μας έδωσεν την οθωμανικήν τυραννίαν, διά να μας τιμωρήση διά τα αμαρτήματά μας και παιδεύοντας μας είς την παρούσαν ζωήν, να μας ελευθερώσει μετά θάνατον από την αιώνιον κόλασιν».

[…] Εκατό χιλιάδες, και ίσως περισσότεροι, μαυρο-φορεμένοι ζώσιν αργοί και τρέφονται από τους ιδρώτας των ταλαιπώρων και πτωχών Ελλήνων. Τόσαι εκατοντάδες μοναστήρια. όπου πανταχοθεν ευρίσκονται, είναι τόσαι πληγαί εις την πατρίδα, επειδή, χωρίς να την ωφελήσουν εις το παραμικρό, τρώγωσι τους καρπούς της και φυλάττουσι τους λύκους, δια να αρπάζουν και ξεσχίζουν τα αθώα και ιλαρά πρόβατα της ποίμνης του Χριστού.

Ιδού, ω Έλληνες, αγαπητοί μου αδελφοί, η σημερινή αθλία και φοβερά κατάστασις του ελληνικού ιερατείου, και η πρώτη αιτία όπου αργοπορεί την ελευθέρωσιν της Ελλάδος

 

Συγγραφέας: Ανωνύμου του Έλληνος
Έτος έκδοσης: 2007
ISBN: 978-960-438-054-0
Σελίδες: 48, Τιμή: € 3,17


Σχόλια για το βιβλίο: 1
  • "ΠΙΕΡΙΟΣ"
    3 Σεπτεμβρίου 2011
    #1

    ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

    Η αντίληψη θέτει τα όρια μιας συζήτησης.
    Από τη στιγμή που κάποιος οριοθετεί την πραγματικότητα μέσα στα όρια του -υποτιθέμενου- “ορθού” λόγου, την ακρωτηριάζει (βάναυσα)…

    για τους χριστιανούς

    Είμαστε χριστιανοί, έχουμε όμως, πολλά περιθώρια ακόμα να γίνουμε χριστιανοί. ..
    (Είμαστε Έλληνες, έχουμε όμως, πολλά περιθώρια ακόμα να γίνουμε Έλληνες… Είμαστε “πατριώτες”, έχουμε όμως, πολλά περιθώρια ακόμα να γίνουμε “πατριώτες” … κτλ)
    Η ιστορία του χριστιανισμού -στο βαθμό που δεν είναι χριστιανική- είναι η ιστορία ανθρώπων που δεν έγιναν χριστιανοί.
    Την ανθρώπινη συμπεριφορά μας να φοβάσαι, όχι τη χριστιανική. Ο Χριστός μας είπε να αγαπάμε τους εχθρούς μας…

    για τη χριστιανική πίστη

    Φωταγωγός της ζωής μας είναι η πίστη.

    Άδηλος αναπνοή της ψυχής μας είναι η πίστη.

    Ένας γνήσιος άνθρωπος είναι βαθιά απελπισμένος, αν δεν πιστεύει στο Θεό.

    Μια κακόγουστη φάρσα είναι η ζωή μας, αν δεν υπάρχει άλλη ζωή.

    Η μόνη ελπίδα να μην είναι σκηνοθεσία η ζωή μας είναι ο Χριστός.

    Η απάντηση σ’ όλα αυτά που σε τρομάζουν είναι ο Χριστός.

    Επειδή δε θέλω να συμβιβαστώ με το παράλογο, γι’ αυτό πιστεύω στο Θεό.

    Η λογική, αν δεν οδηγεί στο Λόγο, οδηγεί στο παράλογο.

    Μπορούμε να δολοφονήσουμε το Θεό μόνο στο επίπεδό μας, όπως δολοφόνησαν τον ήλιο στο επίπεδό τους οι πόλεις με τη μεγάλη ατμοσφαιρική ρύπανση.

    Ο μόνος τρόπος να σβήσουμε προσωρινά τον ήλιο είναι να κλείσουμε τα μάτια μας. Παντοτινά να αυτοτυφλωθούμε….

    Σε πεθαμένες καρδιές η ζωή δε μιλάει.

Γράψτε το σχόλιό σας:





Το βήμα των αναγνωστών μας
Θεματικές κατηγορίες βιβλίων Νέα άρθρα στο Πολιτισμός Πολίτης
  • ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ
  • ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΤΖΑΡΟΥ: ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΗΤΑ ΣΟΛΩΜΟ, μετάφραση: ΝΙΚΙΑΣ ΛΟΥΝΤΖΗΣ
  • ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ του Ανδρέα: ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ, ΟΚΤΩ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ 2020, Βιβλιοπαρουσίαση
  • Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ «ΚΑΤΟΥ ΑΙ ΓΙΩΡΓΗ των ΚΡΗΜΝΩΝ» στη Ζάκυνθο. Ένα ιστορικό και θρησκευτικό μνημείο που μάλλον διέφυγε εκ παραδρομής της προσοχής των κ.κ. Υπουργών Πολιτισμού και Τουρισμού
  • ΜΙΚΕΛΗΣ ΤΖΑΝΑΤΟΣ: «Ο ΜΙΚΕΛΗΣ του ΜΙΚΕΛΑΚΗ»
  • ΣΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΤΟΥ 1857 ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ. ΑΜΕΣΩΣ ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ.
  • «Πρώτη ελληνίς χορεύσασα με τον Όθωνα εν Κερκύρα ήτο ζακυνθία»
  • «ΟΜΙΛΙΕΣ» και χοροί στην ΄Υπαιθρο.
  • ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2021. Το περιοδικό πολιτισμού των ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ
  • ΕΥΗ ΖΕΡΒΟΥ-ΚΑΛΛΙΑΚΟΥΔΗ, «Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός 1848-1865» της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ, ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, 2019