Η αφετηρία τής συγγραφής τού μυθιστορήματος είναι η «Ένδοξη Επανάσταση», που έγινε το 1688 στην Αγγλία. Τότε, ο Γουλιέλμος τής Οράγγης, κλήθηκε από τους «Επτά Αθανάτους», εξέχουσες προσωπικότητες της Αγγλίας, για να αποκαταστήσει την πολιτικοθρησκευτική κρίση που περιέρρεε το κράτος, εξαιτίας τής κυβερνητικής πολιτικής τού Ιακώβου Β’. Οι κεντρικοί ήρωες του έργου, άγνωστοι μεταξύ τους, συναντιούνται συμπτωματικά. Διαπιστώνοντας στη συνέχεια ότι τους ενώνει ένας κοινός σκοπός, ενώνουν τις προσπάθειές τους για να τον πετύχουν. Ξεκινούν μαζί για τον γύρο τού Κόσμου, στα ίχνη ενός περίπλου τής Γης που έγινε στις αρχές τού δέκατου όγδοου αιώνα. Στόχος τους ήταν να ανακαλύψουν τα επτά μετάλλια που ήθελε να απονείμει ο Γουλιέλμος Γ’ στους «Επτά Αθανάτους» και είχαν εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Πέρα από τον ιστορικό ... Διαβάστε περισσότερα.

Βρισκόμαστε στο Λονδίνο στο 836 από κτήσεως Ρώμης (83 μ.Χ), που τότε λεγόταν Λοντίνιουμ και αποτελούσε μια από τις απομεμακρυσμένες κτήσεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ένας ζάπλουτος Σύριος, απεσταλμένος του αυτοκράτορα Δομιτιανού, ο Βίμπιους Μαικήνας, δολοφονείται στη «Λυκότρυπα», ένα πορνείο στο κέντρο της πόλης, και το πτώμα του μεταφέρεται μυστηριωδώς και αφήνεται στο βωμό του υπόσκαφου ναού του Μίθρα, που λατρεύουν ημιπαράνομα οι ρωμαϊκές λεγεώνες. Άλλες τρεις δολοφονίες ακολουθούν! Ο προσωπικός γιατρός του Ρωμαίου Έπαρχου, Αγκρικόλα, ο ελληνικής παιδείας και μαθητής του Διοσκουρίδη, ο Ιούλιος Αλπίνους Κλασικιάνους Φαβονιάνους ή απλώς Αρκτούρους, αναλαμβάνει με βοηθό τον απελεύθερό του τον Βρούτιους να λύσει το μυστήριο των αλυσιδωτών αυτών φόνων, το οποίο εγκυμονεί κινδύνους επανάστασης των ντόπιω�... Διαβάστε περισσότερα.

Διερευνάται για πρώτη φορά στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, η ιστορία του ελληνικού τεκτονισμού κατά την εποχή του Διαφωτισμού με βάση αδημοσίευτο υλικό, έγγραφα και απεικονίσεις, που συγκεντρώθηκε μετά από έρευνα σε Αρχεία και Βιβλιοθήκες στη Γερμανία, στην Αυστρία και στην Ελλάδα. Καταδεικνύονται οι πολλαπλοί ρόλοι που διαδραμάτισε στον 18ο αιώνα και στις αρχές του 19ου ο τεκτονισμός για την ελληνική κοινωνία, τόσο στις παροικίες του ελληνισμού, όσο και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.. Για τους Έλληνες της Διασποράς η μύηση στις στοές αποτέλεσε μέσο για να ενταχθούν στην εκάστοτε τοπική κοινωνία και να διεισδύσουν σε ήδη συγκροτημένα επικοινωνιακά δίκτυα, τα οποία αξιοποίησαν προς όφελος των δικών τους οικονομικών και λοιπών δικτύων. Παράλληλα, ο τεκτονισμός λειτούργησε ως ένας από τους διαύλους μ... Διαβάστε περισσότερα.

Όσοι αναλύουν το σημερινό μεγάλο μεταναστευτικό ζήτημα της Ελλάδας του 21ου αιώνα θέλουν να αγνοούν τις προηγούμενες μεταναστεύσεις στον ελλαδικό χώρο. Η ιστορία του ελλαδικού χώρου έχει παρουσιαστεί σαν τη θεωρία του ηλιοκεντρισμού με την έννοια ότι όλα έχουν ως σημείο αναφοράς την Αρχαία Ελλάδα, ασχέτως αν από παλιά ο αρχαίος και μεσαιωνικός ελληνικός κόσμος είχε εξαπλωθεί και μεγαλουργήσει πέρα από τα στενά γεωγραφικά όριά του, σε τρεις γειτονικές ηπείρους. Γύρω στο 1.000 π.Χ., Έλληνες άποικοι φθάνουν στα μικρασιατικά παράλια του Αιγαίου, φεύγοντας τη γενική αναταραχή, που είχε ως συνέπεια τη διάλυση του μυκηναϊκού κόσμου. Ο πληθυσμός της Μικράς Ασίας στα βυζαντινά χρόνια άγγιξε τους 22.000.000 κατοίκους. Από την άλλη μεριά η ελληνική χερσόνησος άρχισε να μετατρέπεται σταδιακά σε μια από τις πιο αραιοκατοι�... Διαβάστε περισσότερα.