H μελέτη αυτή έχει σαν στόχο την επισήμανση των διαφορετικών ρευμάτων και πολιτιστικών κατευθύνσεων, που δρουν στον ευρωπαϊκό χώρο ανάμεσα στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου,και που συνεισφέρουν στην διεύρυνση της έννοιας της διατήρησης από το μεμονωμένο αρχιτεκτονικό μνημείο στην πολιτιστική κληρονομιά, που αποτελείται από τα αστικά ιστορικά σύνολα. Η επαφή και η αμοιβαία ανταλλαγή απόψεων θα οδηγήσει σταδιακά, στις αρχές του 20ου αιώνα, στην σύσταση στον ευρωπαϊκό χώρο μιας πολυδιάστατης ομάδας, αποτελούμενης από πολεοδόμους, πολιτικούς, νομικούς, οικονομολόγους, πολιτικούς μηχανικούς, ειδικούς περί υγιεινής, αρχιτέκτονες, ιστορικούς της αρχιτεκτονικής και καλλιτέχνες, που θα θέσει σε κίνηση πρωτοβουλίες υπέρ της υπό γένεση πολεοδομικής προστασίας. Η εξέλιξη αυτής της νέας τάσης είναι στεν�... Διαβάστε περισσότερα.

Η συγγραφέας, δραστήρια και καταξιωμένη στη χορεία των πνευματικών ανθρώπων της Αυστραλίας, δημοσιεύει ως βιβλίο, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τις συναρπαστικές, συγκινητικές, κοινωνικές όσο και ανθρώπινες ιστορίες της από την ελληνική διασπορά της δεύτερης πατρίδας της, πάντα σε συνάρτηση με τον γενέθλιο τόπο της την Ζάκυνθο. Ιστορίες με πανανθρώπινη υπόσταση, που πέρα από την λογοτεχνική τους αξία, δίνουν το στίγμα της ελληνικής μετανάστευσης, την πίκρα αλλά και τη δύναμη του νόστου, ορθοτομώντας συγχρόνως την ανθρώπινη φύση, αλλά και  εκείνη του Έλληνα. Έγραψαν  για τη συγγραφέα: (...) είναι ο βαρύς πόνος της ξενιτειάς, έτσι όπως εκφράζεται, άλλοτε άμεσα και δυνατά, και άλλοτε, μέσα από μια λεπτή «πεθυμιά» της πατρίδας και της ζωής εκεί. Η Διονυσία Μούσουρα-Tσουκαλά, ξέρει να χειρίζεται τον λόγο και το μέτρο... Διαβάστε περισσότερα.

Φαίνεται πως εκείνοι που κατάντησαν την πολιτική ζωή της Ελλάδας στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα γνώριζαν πολύ καλά…τον Αριστοτέλη. Στα Πολιτικά ο Αριστοτέλης προβληματισμένος για το ποιο Πολίτευμα είναι το καλύτερο, περιγράφει τη Δημοκρατία και προβληματίζεται για αυτή, χωρίς ο ίδιος να την υιοθετεί. Για τον Αριστοτέλη το καλό πολίτευμα είναι το συμφέρον για την Πολιτεία κι έχει να κάνει με το κατά πόσο ένα πολίτευμα συντελεί στο να μπορέσει να κατακτήσει ο κάθε πολίτης το κατά τον φιλόσοφο ύψιστο αγαθό, την Ευδαιμονία, που δεν είναι ούτε ο πλούτος, ούτε η ηδονή, αλλά κάτι σχετικό και διαφορετικό για κάθε άνθρωπο. Η Ηδονή είναι το φυσικό της επακολούθημα και ο Πλούτος η συνήθης προϋπόθεση της. Στο κοινωνικό κλίμα όμως, που κάθε άλλο παρά αθώα καλλιεργήθηκε από το 1981 μέχρι σήμερα και αυτοαποκλήθηκε με τον... Διαβάστε περισσότερα.

Δύο από τα ανέκδοτα κείμενα του συγγραφέα και μελετητή Θεμιστοκλή Πέτρου. Στο πρώτο η πολυετής ενασχόλησή του με το αγαπημένο του δημοτικό τραγούδι, την προέλευση και τις εκφάνσεις του, καταλήγει σε μια πρωτότυπη ανασκόπηση του θέματος, γλαφυρή, σφαιρική όσο και ευσύνοπτη. Στο δεύτερο μέρος η ενασχόληση αυτή, μετουσιωμένη σε έμμετρο λόγο, αξιοποιείται για να εκφράσει θέματα καθημερινά μα και συγχρόνως υπαρξιακά σε ένα εντυπωσιακό πεζοτράγουδο στα χνάρια του δημοτικού τραγουδιού. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου θα διατεθούν για να ενισχυθεί το «Χαμόγελο του παιδιού»   ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ο Θεμιστοκλής Πέτρου γεννήθηκε στο Φοινίκι της Θεσπρωτίας  το 1928. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες. Υπηρέτησε στο Δημόσιο και συνταξιοδοτήθηκε με �... Διαβάστε περισσότερα.