Ο  σπουδαίος ποιητής Ιωάννης Τσακασιάνος, που οι συμπατριώτες του αναγνωρίζουν ως τον πλέον αυθεντικό εκφραστή της ζακυνθινή ψυχής, στην "Αυτοβιογραφία" του  παρουσιάζει τη ζωή του επιλεκτικά. Σε αντιστάθμισμα επιδιώκει να μεταφέρει στον αναγνώστη μια συνολικότερη εικόνα του εαυτού του, κάνει δηλαδή όντως, αυτό που λέει: μιαν “ειλικρινή εξομολόγηση”, “το εξομολογητικό ξετύλιγμα της προκομμένης μου ζωής”, “πιστή του βίου μου ζωγραφιά -καθρέφτισμα πικρόγελο ζωής φτωχούλας κι έρμης”, “το κωμικοτάτο αυτό μαρτυρολόγιό μου”. Παράλλλα δίνει μιαν επίσης εκφραστική εικόνα  της ζακυνθινής κοινωνίας  λίγο πριν και αμέσως μετά την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα.  Η εικόνα αυτή ενισχύεται από εισαγωγή και πλήθος παραπομπές και υποσημειώσεις από τον επιμελητή της έκδοσης. Στην έκδοση αυτή το κείμενο είναι ... Διαβάστε περισσότερα.

Δύο μελέτες για το Ζακυνθινό θέατρο. Η πρώτη μελέτη « Έργα και ημέραι  του Ζακύνθιου θιασάρχη νευροσπάστων Ανδρέα Πόγκη –Στραβού: Συμβολή στη μελέτη του Ελληνικού Κουκλοθεάτρου» επιχειρεί, μέσα από τα ελάχιστα σχετικά δημοσιεύματα στις εφημερίδες του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, να στοιχειοθετήσει την εισαγωγή του θεάτρου κούκλας στην Ελλάδα από την ιταλική χερσόνησο με ενδιάμεσο σταθμό την Ζάκυνθο, και να παρακολουθήσει την μποέμικη ζωή και τις εμφανίσεις στις θεατρικές «πιάτσες» της Αθήνας, της Ερμούπολης και της Πάτρας, του πρώτου θιασάρχη ανδρεικέλων Ανδρέα Πόγκη Στραβού. Η δεύτερη μελέτη αποτελεί μια προσπάθεια προσέγγισης της πολιτισμικής ατμόσφαιρας στη Ζάκυνθο του 17ου αιώνα, που γέννησε τον ορθόδοξο κύκλο θεατρόφιλων λογίων  της αδελφότητας του Άγιου Αντώνιου του Ανδρίτση, στον οποίο συμ�... Διαβάστε περισσότερα.

Η ελληνική γλώσσα είναι ίσως ο μεγαλύτερος θησαυρός που κληρονομήσαμε. Στο βιβλίο αυτό γίνεται προσπάθεια να δούμε συνοπτικά, αλλά σφαιρικά, την ακτινοβολία της σε ξένους πολιτισμούς και να ανιχνευτεί ο τρόπος και οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μια γλώσσα μεταλαμπαδεύει τον πολιτισμό που τη γέννησε. Παράλληλα βλέπουμε να ξετυλίγεται διαχρονικά η αξιοθαύμαστη διάρκεια και συνέχεια της ελληνικής γλώσσας, η επιβίωσή της μέσα από αντιξοότητες, κατακτήσεις και αποικισμούς, παρ' όλες τις αναπόφευκτες μεταβολές που υπέστη όπως κάθε τι το ζωντανό, δια μέσου των αιώνων. Η προσέγγιση ενός πολιτισμού γίνεται κυρίως μέσω της γλώσσας. Μέσω αυτής εξοικειώνεται με τις γνώσεις, την τέχνη και τα επιτεύγματα του ξένου πολιτισμού. Πώς όμως η γλώσσα επιδρά στη διάδοση και επιβίωση του πολιτισμού που εκφράζει και πώς ο π... Διαβάστε περισσότερα.

Ο Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός αντλούσε το ιδεολογικό του υπόβαθρο από τις ιδεολογικές αρχές της ριζοσπαστικότερης φάση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Ο ακραιφνής ριζοσπαστικός λόγος διατυπώθηκε  από τον Ιωσήφ Μομφερράτο και στη συνέχεια από τον Παναγιώτη Πανά. Το πώς αρθρώθηκε, από ποιους και τι αντιστάσεις είχε να αντιμετωπίσει  μέσα στον ιστορικό χρόνο από το 1848 έως και το 1865, απαντάται από τούτο το έργο. Αποτυπώνεται η διακίνηση και διακύμανση των πολιτικών  ιδεών στα  Επτάνησα, όπως αυτές εκφράστηκαν  αρχικά, υπό  το καθεστώς «προστασίας» των Ιονίων Νήσων από το βρετανικό στέμμα, και η τύχη που είχαν στο νέο πολιτικό πλαίσιο, εκείνο του εδαφικά διευρυμένου, με τα Επτάνησα, ελεύθερου ελληνικού κράτους Τι ήταν ο Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός; Ποιοι ήταν οι ιδεολογικοί του φορείς; Ποια η στάση του βρετ�... Διαβάστε περισσότερα.